Terug

06 mei 2020

BEHIND THE TUNES #3: DÉjÀ

Met ‘Behind The Tunes’ wilt Roermond In Tune een kijkje in de keuken geven bij de Roermondse popscene. Juist in deze tijd waarin artiesten creatief moeten zijn in het creëren van content én het proberen te bereiken van hun publiek, willen wij middels Behind The Tunes een extra platform aanbieden.

Vandaag; Behind The Tunes #3 met Folkduo Déjà. Zij vertellen o.a. over hoe de band is ontstaan, wie hun (wellicht niet voor de hand liggende) voorbeelden zijn, waarom ze elkaar zo goed aanvullen én ze geven ons ook wat extra inzicht in hun muziek!

Hey! Stel jezelf even voor!

Wij zijn Desirée en Julia. En samen wordt dat Déjà. We kennen elkaar nu bijna 11 jaar en we hebben samen muziektherapie gestudeerd. Na de studie wilden we graag muzikaal in contact blijven met elkaar en zo is Déjà ontstaan.

Hoe moeten we jullie muziek precies noemen?

D: Dat is altijd een moeilijke vraag… We willen niet puur singer-songwriter genoemd worden, ook al snappen we dat mensen die link maken. We zitten zelf meer in de pop-folk hoek. Zeker sinds we de band wat uitgebreid hebben met elektrische gitaar en drums. Dus laten we het houden op Pop-Folk.

Hoelang bestaat Déjà nu al?

D: Sinds november 2017. Toen hadden we ons eerste optreden. In september van dat jaar zaten we nog met z’n tweeën samen en bespraken we dat we het misten om regelmatig samen muziek te maken en hebben we besloten om samen iets te proberen.

Dat eerste optredens was er dan al erg snel!

J: Ja, dat is iets wat we toch wel vaak doen. Wanneer we nieuwe songs hebben geschreven proberen we die zo snel mogelijk uit op het podium. We gaan geen half jaar wachten tot ze helemaal afgewerkt zijn. We willen graag de reactie van het publiek zien, want we nemen het publiek ook in ons proces mee.

Is het uitproberen van songs dan ook belangrijk voor jullie schrijfproces?

D: Dat is niet de belangrijkste insteek. Tijdens het schrijven van nummers houden we niet in ons hoofd hoe het publiek daarover zou denken, maar een nummer op het podium uitvoeren geeft toch een heel ander gevoel dan je krijgt wanneer deze in de studio inspeelt. Dus de reactie van het publiek heeft wel invloed op hoe het nummer zich uiteindelijk verder ontwikkelt.

J: Het is ook iets wat we zelf aanpassen. Op het podium is er een heel andere sfeer en meer adrenaline, dus dan is je stem ook anders. Soms besluiten we dan de toonsoort of een bepaalde zanglijn te veranderen.

Wat betekent muziek maken voor jullie?

D: Voor mij is het een uitlaatklep. Ik merk de laatste weken, nu we niet meer mogen optreden, dat er bij mij ook een bepaalde frustratie en drang ontstaat omdat ik mijn ei niet kwijt kan. Muziek maken is voor mij echt het verklanken van alles wat er bij mij speelt.

J: Bij mij zorgt muziek ook voor het krijgen van balans. Tijdens optredens kun je een song er lekker stevig uitzingen, wat je normaal niet zomaar kunt doen. Ik merk nu we niet meer kunnen optreden dat muziek ook een manier is om mensen te kunnen bereiken. Als ik bepaalde thema’s in de muziek verwerk, merk ik dat dat blijft hangen bij mensen. Zo hoef je nog niet eens ergens over te praten maar kun je de muziek voor je laten spreken. Die manier van communiceren en die verbinding maken mis ik nu heel erg.

Wat willen jullie graag bereiken?

D: Alles wat mogelijk is! We werken allebei als muziektherapeut, maar zijn bewust minder uren gaan werken zodat we meer tijd hebben voor Déjà. Het zou natuurlijk geweldig zijn als we nog meer bezig mogen zijn met het maken van muziek. Stel we komen ooit op een punt dat we daar echt ons werk van kunnen maken, dan zullen we niet twijfelen om onze andere baan op te zeggen.

J: Het leven van een muzikant heeft veel verschillende kanten. Optredens in een kroeg tot grotere stages vind ik allemaal top! Daarnaast mochten we vorig jaar in de studio onze EP opnemen. Dat vond ik ook echt heel leuk! Ik denk dat ik gewoon alle dingen die we nu doen graag verder wil ontwikkelen en de kwaliteit wil verbeteren.

D: Als we het echt over concrete dingen hebben dan zou ik graag op podia spelen van grotere festivals. We hadden al langer de wens om een eigen CD te maken. Ondertussen hebben we onze debuut EP uitgebracht en ik merk dat nu het dromen van grotere podia meer op de voorgrond staat.

J: Voor mij zijn het verschillende dingen. Live gezien zou ik ook graag grotere podia spelen, maar daarnaast zou ik ook graag onze songs nog beter uit willen werken in de studio. De CD is uitgebracht met een aantal videoclips, maar ik ben nieuwsgierig naar hoe we nog een stap kunnen maken door de muziek nog beter uit te werken.

Wat is het tofste dat jullie al hebben mogen doen?

D: Ik denk onze EP-release shows.

J: Die hele week was heel erg leuk eigenlijk. Het was een week vol events. De CD’s werden in die week bezorgd. We hebben mogen optreden op de radio. Desirée kwam in die week nog aan met bandshirts, waar ik niks van wist.

D: Ik weet nog dat we de doos openmaakten, ik een CD eruit pakte en dacht; ‘Ja! Daar issie!’. Daarnaast was ook de dag dat onze single uitkwam echt heel leuk.

J: Het voelde de hele dag alsof we jarig waren.

Waar halen jullie je inspiratie vandaan?

D: We zijn natuurlijk met z’n tweeën, dus onze inspiratie komt ook vanuit twee verschillende invalshoeken. Ik haal mijn inspiratie uit mijn emoties. Dat is natuurlijk iets wat veel artiesten doen. Je maakt iets mee, en wilt dit dan verwoorden in je muziek. Soms moeten sommige dingen die gebeurd zijn echt een plek krijgen in mijn muziek. Ik kan er dan heel lang over praten, maar de enige manier om het echt tot uiting te laten komen is om het eruit te zingen. Het onderwerp kan dan van alles zijn eigenlijk.

J: Het is me opgevallen dat ik de behoefte heb om mensen echt iets te zeggen wanneer ik een song schrijf. Het is dan een thema wat mij aangaat, maar ik heb wel altijd iets wat ik de mensen wil meegeven in een song. Ik wil geen statement maken, maar ik wil ze een boodschap meegeven waar ze over na gaan denken.

Hebben jullie ook artiesten waar jullie inspiratie uithalen?

D: Persoonlijk vind ik Beth Hart en P!nk echt fantastisch. De kracht die zij in hun muziek stoppen vind ik heel tof.

J: Ik let bij muziek niet zozeer op teksten, maar meer op harmonieën en een bepaalde climax die in de muziek ontstaat. Zo haal ik bijvoorbeeld veel inspiratie uit filmmuziek en uit Ierse volksmuziek, wanneer ik kijk naar mijn vioolspel.

Invloeden vanuit de Ierse volksmuziek hoor ik inderdaad wel, maar hoe kan ik P!nk en Beth Hart horen in de muziek van Déjà?

D: Dat is niet meteen te horen inderdaad, maar wanneer ik een nummer schrijf, schrijf ik dat wel op een bepaalde poppy manier. Julia voegt daar dan weer haar eigen folk-invloeden aan toe. Ik probeer vooral de kracht die deze artiesten uitstralen en wat zij laten horen in hun stem ook te verwerken in onze muziek. Daarnaast vind ik hun podiumpresentatie heel erg vet. Ze staan heel erg in contact met zichzelf wanneer ze op het podium staan. Dat bewonder ik echt en zie ik ook als een voorbeeld.

Kunnen jullie wat vertellen over jullie songwriting proces? Hoe schrijven jullie zelf precies songs?

J: Een van ons begint met een idee over een thema dat diegene bezighoudt. Hierdoor staan onderdelen zoals structuur en melodie meestal vast voordat we met z’n tweeën aan de slag gaan.

D: Als een van ons met een idee komt dan heeft diegene inderdaad al een sterk idee over hoe het uiteindelijk moet gaan klinken. Het is dus niet snel zo dat we een idee helemaal moeten omvormen om te laten kloppen. Julia is altijd heel erg gericht op harmonieën, tweestemmigheid en de melodie. Dus wanneer ik haar een idee op stuur dan heeft ze al snel ideeën voor een tweede stem of wat aanpassingen in akkoorden. Wanneer Julia mij een idee stuurt, dan ga ik meer kijken naar wat ze wil vertellen en hoe we de tekst nog beter kunnen maken. Zo vullen we elkaar eigenlijk heel goed aan.

Hebben jullie ook wel eens echt samen een nummer geschreven?

D: laatst moesten we een tijdje wachten voor een optreden. Toen zijn we wat gaan jammen met de drummer en gitarist en zo is er een begin ontstaan voor een nieuw nummer. Op het moment is het nog niets, maar wanneer we weer samen kunnen repeteren wordt dat misschien wel iets. Het is wel lastiger om ter plekke in de band dingen uit te proberen dan wanneer je hier thuis rustig de tijd voor hebt.

J: Qua melodieën enzo zit het wel goed, maar het is vooral moeilijk om ter plekke teksten te verzinnen. Het is moeilijk om het dan niet te standaard te laten klinken.

Welke song van Déjà gaan we zometeen zien?

Het nummer heet ‘Place Called Home’.

Wat is volgens jullie zelf de tofste regel tekst uit dit liedje?

J: dat vind ik wel moeilijk, zoals ik al zei let ik veel meer op melodieën en sfeer. Mijn favoriete moment in de song is het punt waar we tweestemmig zingen en waar we in volume en intensiteit toenemen. Dat is niet bewust zo afgesproken, maar dat doen we gewoon vanzelf. Dat vind ik heel tof.

D: Als je het concreet wilt weten dan bedoelt Julia de zin; “Wandering these paving stones, this road of yours, you chose to walk alone, to find your place called home”.

D: Vanuit de boodschap waarmee ik het nummer heb geschreven denk ik dat het de bridge is. Hier zing ik; “You. Yours is the greatest heart I’ve seen. You. Yours is the bravest heart I’ve seen.” Ik heb dit nummer voor mijn broer geschreven en dit is echt wat ik hem wilde mee geven. Het nummer gaat erover dat we elkaar kwijt zijn geraakt en ik wil hem hiermee eigenlijk zeggen dat ik hem nog steeds zie en van hem hou.

Bij Behind The Tunes laten we artiesten ook een vraag aan elkaar stellen.

Jullie krijgen een vraag van de band KRAS: aangezien bands vaker een bepaalde voorkeur hebben, wat is de voornaamste emotie die jullie in je muziek stoppen?

J: Ik kan alleen zeggen dat het heel gekleurd is. Soms schrijven we een song met een bepaalde boosheid en kunnen we ook terug naar die emotie wanneer we optreden. Maar bij de volgende song gaat het weer over een warm liefdevol gevoel. Het is afhankelijk van de songs.

D: Als je kijkt naar onze optredens is er zeker een bepaalde sfeer die we neerzetten, al vind ik het moeilijk om te duiden hoe dat nu precies overkomt op het publiek. Warmte is niet echt een emotie, maar dat is denk ik wel de sfeer die wij neerzetten. Het maakt niet uit welke boodschap we overbrengen, het gaat bij ons altijd om de connectie met het publiek. We willen mensen meenemen in de warme sfeer die we neerzetten.

Welke vraag heb jij voor de volgende act of artiest die we bij Behind The Tunes gaan zien?

We hebben allebei een vraag bedacht!

1: Hebben jullie een bepaald ritueel vlak voordat je begint met optreden?

2: Wat doe je op het moment dat je live staat te spelen en je merkt dat het publiek niet alle aandacht voor je heeft? Heb je trucs o.i.d.?

Welke Roermondse artiest of band vinden jullie zelf heel cool?

J: We hebben de bands Bird House en Fever Of Life live gezien en die zijn echt super goed! Die spelen alleen covers maar de sfeer is altijd superleuk.

D: Wanneer we het hebben over een act met eigen werk dan is The Ragtime Rumours wel echt cool.

Wat kunnen we binnenkort nog verwachten van Déjà?

D: We gaan via social-media de mensen meenemen in ons songwritingproces. We gaan stap voor stap dingen online plaatsen zodat mensen hier echt in mee kunnen kijken. Verder hebben we niet veel gepland. Er staan nog heel wat optredens gepland, maar het is natuurlijk de vraag of deze door zullen gaan of niet. We hebben nu wel wat materiaal aangeschaft om op afstand wat dingen op te kunnen nemen en zo toch muziek te kunnen blijven schrijven samen.

J: het is moeilijk om nu plannen te maken. Ik ben super blij dat we de EP-release al in januari hebben gedaan. Eigenlijk zouden we nu gaan touren met onze CD, maar dat gaat allemaal niet door helaas.

D: Mensen kunnen in ieder geval weer heel veel enthousiasme verwachten als we eindelijk weer mogen spelen.